🎬 Intro
Muzeum Morskie (Museu de Marinha) to kolejna perła, której nie można przegapić podczas wizyty w Belém – miejscu, które historycznie stanowiło bramę na świat dla wypływających, na otwarte wody oceanów, portugalskich żeglarzy. Muzeum mieści się w olbrzymim, zachodnim skrzydle 🔗 klasztoru Hieronimitów, co czyni jego lokalizację zarówno nieoczywistą, jak i niezwykłą.
Po zakończeniu zwiedzenia pięknych wnętrz kościoła i krużganków, naturalnym krokiem jest odkrycie tego fascynującego muzeum. Niezależnie od tego, czy jesteście pasjonatami architektury, miłośnikami morskich historii, czy po prostu lubicie odkrywać wyjątkowe miejsca, Muzeum Morskie z pewnością Was zachwyci. Zajrzyjcie i pozwólcie się przenieść w czasie, eksplorując bogactwo portugalskiej historii morskiej w jednym z najbardziej inspirujących muzeów o tej tematyce.
📖 Wydarzenia
Król pasjonat 👑
Muzeum Morskie powstało, aby upamiętnić wspaniałe dziedzictwo kulturowe kraju, który przez wieki dominował na morzach i oceanach. Niezwykłe osiągnięcia w nawigacji, unikalne techniki budowy statków oraz dzielni odkrywcy pozwoliły Portugalii na rozwój i dostarczyły bogactw dla kilku kolejnych pokoleń.
Dumny z dziedzictwa swoich przodków był również król Luís I (1838-1889), któremu ojciec, król-małżonek Ferdynand II, już w dzieciństwie zaszczepił zainteresowanie oceanografią. Luís został królem niespodziewanie, bo po przedwczesnej śmierci swojego starszego brata, gdy był już oficerem marynarki wojennej, znakomitym nawigatorem i znawcą zagadnień morskich. Cechowała go wysoka kultura i doskonale rozumiał jak istotne dla przyszłych pokoleń jest portugalskie dziedzictwo morskie, dlatego pragnął ocalić je od zapomnienia. W tym celu, w 1863 roku wydał dekret o utworzeniu Muzeum Marynarki Wojennej. Początkowo miało ono charakter dydaktyczny i działało przy Akademii Marynarki Wojennej, od której odłączyło się w 1936 roku.
Pierwszą kolekcję muzeum tworzyły modele okrętów z Pałacu Ajuda, które królowa Maria II, matka Luísa I, podarowała Królewskiej Akademii Podchorążych oraz eksponaty Akademii Marynarki Wojennej, które nie były przez nią używane.
Klasztor Hieronimitów
Pierwsza wzmianka na temat przeniesienia muzeum do Klasztoru Hieronimitów pochodziła z 1934 roku, ale działalność w tym miejscu zainaugurowano dopiero 15 sierpnia 1962 roku.
Przełomowym rokiem dla zbiorów muzeum był rok 1948, gdy Henrique Maufroy de Seixas podjął decyzję o podarowaniu muzeum swojej własnej, imponującej kolekcji. Przez przeszło trzydzieści lat prowadził on w swoim prywatnym domu własne muzeum, którego kolekcja w dużej mierze składała się z modeli dawnych okrętów, budowanych na podstawie opracowywanych wraz z całym zespołem precyzyjnych planów. Seixas uwarunkował swoją darowiznę, aby jego kolekcja była wystawiona w miejscu o odpowiedniej wielkości i godności.
Z pomocą przyszło państwo, które w 1949 roku podarowało na ten cel pałac Hrabiego Farrono w Laranjeiras, gdzie muzeum mieściło się do 1962 roku, gdy ostatecznie przeniesiono je do Klasztoru Hieronimitów.
Wizyta 🚶♀

Kolekcja Muzeum Morskiego liczy obecnie przeszło 18.000 eksponatów, z czego 2.500 tworzy wystawę stałą, zajmującą przeszło 16 tysięcy metrów kwadratowych. Zwiedzanie Muzeum rozpoczyna się od czasów wielkich odkryć geograficznych, których jednym z bohaterów był książe Henryk Żeglarz, którego majestatyczna statua umieszczona jest przy wejściu. Za jego plecami znajduje się przepięknie wykonana mapa świata ilustrująca topografię osiągnięć morskich Portugalczyków. W kolejnych salach historia opowiadana jest poprzez liczne modele statków, obrazy i ryciny. Kolekcje uzupełniają przeróżne instrumenty nawigacyjne, mapy żeglarskie, fotografie, broń i dyplomy, a nawet przedmioty codziennego życia na pokładzie.
Wśród eksponatów znajdują się również te poświęcone ewolucji marynarki handlowej oraz rozwojowi połowów i rybołówstwa. Największą grupę stanowi marynarka wojenna, z licznymi okrętami, łodziami podwodnymi oraz statkami rzecznymi, z których korzystali kolonizatorzy w Afryce czy Ameryce Południowej.
W oddzielnym pawilonie umieszczono kolekcję statków królewskich. Co istotne, nie są to modele, ale autentyczne galeony, z których korzystała rodzina królewska i ważni notable w XVIII i XIX wieku pływając po Tagu. Najbardziej imponująca ze wszystkich jest brygantyna królewska, zbudowana w 1780 roku.
Na końcu pawilonu znajdują się trzy wspaniałe wodnosamoloty, używane przez portugalskie lotnictwo morskie. Pierwszy z nich to przybyły do Portugalii podczas I Wojny Światowej FBA „Shreck” z 1917 roku, drugi to Grumman Widgeon, używany do 1952 roku, czyli do momentu utworzenia Portugalskich Sił Powietrznych, które zakończyły działalność lotnictwa morskiego jako odrębnej gałęzi. Ostatni z eksponatów to słynny „Santa Cruz„, który zakończył pierwszy przelot powietrzny nad południowym Atlantykiem w 1922 roku, przeprowadzony przez oficerów portugalskiej marynarki wojennej, admirała Gago Coutinho i komandora Sacadurę Cabrala. Replika tego samolotu stoi na nadbrzeżu tuż obok wieży Belem.