👀 Zwiedzanie
Trójmiasto, tworzą trzy wyjątkowe miasta, najmniejszym z nich jest Sopot. Tą urokliwą, choć często pełną turystów miejscowość, zwiedza się najprzyjemniej pieszo. Sam spacer można rozpocząć niemalże z dworca kolejowego,🚉z którego wychodzimy wprost na główny deptak miasta.
Monciak
To potoczna nazwa ulicy Bohaterów Monte Cassino, łączącej Operę Leśną z molo. Za początek deptaku uznaje się figurkę Parasolnika, autorstwa Tadeusza Foltyna, znajdującą się naprzeciwko kościoła św. Jerzego. Ulica przebiega dawną drogą gruntową, która łączyła Sopot z rybacką wioską na wybrzeżu. Jej zabudowa pochodzi głównie z XIX i XX wieku. Warto przespacerować się nie tylko wzdłuż Monciaka, ale także odkryć liczne boczne alejki, gdzie wciąż stoją przedwojenne wille i kamienice, tworząc atmosferę urokliwego kurortu z XIX wieku.
⛪Kościół pw. Świętego Jerzego
Ten dawny kościół Ewangelicko-Augsburski został zbudowany na przełomie XIX i XX wieku według projektu Ludwiga von Tiedemanna. Kamień węgielny wmurowano 22 października 1899 roku, w dniu urodzin Jej Wysokości Cesarzowej Augusty Wiktorii (żony Wilhelma II, ostatniego władcy Prus), w obecności samej cesarzowej. Kościół, wówczas pod wezwaniem Odkupiciela powstał dzięki staraniom sopockiej wspólnoty Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego oraz wsparciu finansowemu cesarzowej i cesarza. Po 1945 roku kościół stał się świątynią katolicką, a w 1967 roku został przekazany Marynarce Wojennej. Obecnie pełni rolę świątyni cywilno-wojskowej pod wezwaniem Świętego Jerzego. Świątynię zdobi 47-metrowa wieża z trzema dzwonami.
🏠Krzywy Domek
Jedną z ciekawszych współczesnych wizytówek Sopotu jest Krzywy Domek, stojący przy Monciaku. Niezwykły jak kamienice Gaudiego w Barcelonie, powstał w 2004 roku według projektu Małgorzaty Kryszkiewicz-Szatyńskiej i Szczepana Szatyńskiego, inspirowanego rysunkami Jana Marcina Szancera. Oryginalna, nietuzinkowa architektura budynku przyciąga wzrok przechodniów, a w jego falujących wnętrzach mieszczą się dziś kawiarnie i sklepy.
🧑⚕️Zakład Balneologiczny
Nieco bliżej molo znajduje się zabytkowy gmach Zakładu Balneologicznego z 1903 roku, będący dziś częścią Zespołu Reumatologicznego im. dr Jadwigi Titz-Kosko. Został zaprojektowany przez Paula Puchmüllera i Heinricha Dunkela w miejscu dawnego zakładu kąpielowego Jeana Haffnera. Budynek jest nie tylko funkcjonalny, ale również estetyczny, ozdobiony licznymi witrażami i rzeźbami, które idealnie wpisują się w otaczający krajobraz. Nad głównym portalem można podziwiać rzeźby syreny i trytona oraz jeden z najstarszych sopockich herbów. Ciekawym elementem jest komin w północno-wschodnim narożniku, obudowany wieżą, która obecnie pełni rolę latarni morskiej i punktu widokowego. Spiralne schody biegną wokół komina, prowadząc do oszklonej galerii widokowej na jego szczycie.
Dom Zdrojowy w Sopocie
Dom Zdrojowy to nieodłączny element każdej wizyty w Sopocie i to nie tylko dla kuracjuszy, którzy się w nim zatrzymywali, ale również dlatego, że było to centrum życia towarzyskiego, rozrywki i kultury. Pierwszy Dom Zdrojowy powstał w 1824 roku, zaprojektowany przez doktora Jerzego Haffnera, z pokojami hotelowymi i niewielką salą balową. Dzisiejszy budynek, stoi w miejscu, w którym znajdował się późniejszy obiekt, najbardziej reprezentacyjny, zaprojektowany przez Carla Webera, uroczyście otwarty w 1910 roku. Mieścił on hotel, salę balową, restaurację, a w bocznym skrzydle - kasyno. Wnętrza były wytworne i bogato zdobione przypominające bardziej sale pałacu niż sanatorium. Kasyno szybko stało się popularnym miejscem, do tego było otwarte przez całą dobę, przez cały rok, a w sezonie letnim liczba gości sięgała kilku tysięcy tygodniowo. Wśród nich byli m.in. król Hiszpanii Alfons XIII, który odwiedził kasyno latem 1931 roku, oraz gwiazda kina Greta Garbo w 1932 roku. Niestety oryginalny budynek Webera nie przetrwał. W 1945 roku został zajęty, splądrowany i spalony przez Armię Czerwoną. Dopiero w 2006 roku wybudowano nowy gmach, wraz z sąsiednim hotelem Sheraton, nawiązujący do okresu największej świetności Domu Zdrojowego.
🏨Grand Hotel
Z myślą o gościach kasyna, w latach 1924–1927, w sąsiedztwie Domu Zdrojowego wybudowano najbardziej luksusowy i najdroższy hotel, nazwany Kasino-Hotel, według projektu profesorów Richarda Kohnkego i Otto Kloeppela z Technische Hochschule. Część kosztów budowy, wynoszących około dwudziestu milionów guldenów, pokryto z zysków pobliskiego kasyna. Do hotelu doprowadzono osobny wodociąg z wodą morską do kąpieli. Zabytkowy gmach latami uchodził za najbardziej luksusowy hotel na północy Polski. W czasie II wojny światowej znajdowała się w nim kwatera główna Adolfa Hitlera, a po wojnie siedziba sztabów armii 2. Frontu Białoruskiego Armii Czerwonej. W 1946 roku budynek przekazano władzom miejskim i przemianowano na Grand Hotel. Wielokrotnie gościł on sławy świata polityki, filmu i estrady.
🌊Molo
Drewniany pomost, pełniący funkcję przystani, również został wybudowany przez doktora Jerzego Haffnera w 1827 roku, aby dostarczać wodę morską do Zakładu Kąpielowego. Początkowo miał długość 31,5 metra i był demontowany na zimę, aby chronić konstrukcję przed sztormami. Dzisiejszy kształt nadano mu podczas generalnego remontu zakończonego w 1928 roku, w setną rocznicę powstania mola, kiedy również go wydłużono do 511,5 metra, z czego 458 metrów wchodzi w głąb Zatoki Gdańskiej. W latach międzywojennych molo pełniło funkcję przystani dla statków pasażerskich. Statki kotwiczyły w oddaleniu, a pasażerowie byli przewożeni łodziami do mola. Do 1927 roku w pobliżu lądowały także hydroplany.
To najdłuższe drewniane molo spacerowe w Europie składa się z dwóch części: lądowej, zwanej skwerem kuracyjnym, na której znajdują się fontanny, latarnia morska, muszla koncertowa oraz liczne lokale gastronomiczne, oraz części drewnianej. Konstrukcja drewniana oprócz głównego deptaku, posiada dolne i boczne pomosty, przy których cumują statki. W 2005 roku molu nadano patronat - Jana Pawła II.