Intro
Kunsthistorisches Museum Wien (KHM) to jedna z największych na świecie galerii sztuki i jedno z najważniejszych muzeów. Decyzję o jego zbudowaniu podjął cesarz Franciszek Józef I pod koniec 1857 roku, gdy zarządził zburzenie murów miejskich i rozbudowę miasta. Konkurs na oba muzea, czyli historii sztuki i historii naturalnej, rozpisano w 1867 roku i wówczas też określono ich lokalizację, w pobliżu Hofburga, ale za Ringstrasse. Projekt, który zyskał akceptację cesarza, był dziełem architekta Gottfrieda Sempera. Przewidywał on budowę dużego kompleksu budynków o nazwie Kaiserforum (Forum Cesarskie), którego częścią miały być muzea. Dwa budynki muzealne stojące prostopadle do Ringstrasse, stanowiłyby skrzydła połączone z Hofburgiem. Dodatkowo pośrodku, przed starym Hofburgiem, zaplanowano skrzydło bankietowo-salowe z salą tronową. Projekt nie powstał jednak w planowanej formie, po części ze względu na śmierć Sempera w 1879, a po części na wydarzenia polityczne i kres cesarstwa. Współcześnie część Kaiserforum od strony zamku tworzy Heldenplatz, który łączy się z parkiem Volksgarten, gdzie powinno stać drugie skrzydło Nowego Hofburga. Plac między muzeami to plac Marii Teresy, nazwany na cześć pomnika cesarzowej autorstwa Kaspara von Zumbuscha.
Budowa obu muzeów rozpoczęła się w 1871 roku. Przy ich budowie Semper konsultował się z Karlem Freiherem von Hasenauerem, którego konkursowy projekt najbardziej mu się podobał pod względem estetycznym. Zewnętrzna część obu muzeów została ukończona w 1880 roku, a uroczyste otwarcie miało miejsce w 1891 roku, w 2 lata po Muzeum Historii Naturalnej.
Wizyta
Wnętrze budynku łączy w sobie kilka tradycji architektonicznych. Przedsionek, klatka schodowa i kopuła tworzą całość, która oddaje hołd cesarskiemu budowniczemu i jego poprzednikom. Okrągłe wycięcie w suficie w przedsionku, daje zwiedzającym pierwszy wgląd w imponującą kopułę holu. Prowadzi do niej spacer schodami, na których mijamy słynną rzeźbę „Tezeusza walczącego z Centaurem” Antonio Canovy. Klatka schodowa jest ozdobiona dziełami Gustava Klimta, Ernsta Klimta, Franza Matscha. Na fasadach umieszczone są rzeźby historyczno-artystyczne i reliefy. Strych zdobią posągi przedstawiające osobistości ze świata sztuki. Kopułę wieńczy wykonany z brązu posąg Pallas Ateny autorstwa Johannesa Benka. Koncepcja oświetlenia z podwójnymi szybami pozwoliła zrezygnować ze sztucznego światła, w XIX wieku głównie gazowego. Z drugiej strony zaś zależność od światła dziennego doprowadziła do sezonowych różnic w godzinach otwarcia.
Na kolekcję muzeum składają się w przeważającej części zbiory Habsburgów, gromadzone przez kilka wieków panowania kolejnych cesarzy. I tak przykładowo ze zbiorów Ferdynanda II pochodzi część zbiorów portretów i kolekcja zbroi, malarstwo to dziedzictwo Rudolfa II i Leopolda Wilhelma. Jakkolwiek zbiory Habsburgów są tak bogate i różnorodne, że prezentuje się je w kilku miejscach w Wiedniu.
W Kunsthistorisches Museum znajdują się przedmioty z okresu blisko 5 tysięcy lat, począwszy od starożytnego Egiptu do końca XVIII wieku. Kolekcja Egipsko-Orientalna liczy przeszło 1700 przedmiotów i jest jedną z najważniejszych kolekcji starożytności egipskiej na świecie. Podzielono ją na cztery główne działy: kultu zmarłych, historii kultury, sztuk wizualnych i rozwoju pisma. I prawdą jest, że można w tej części spędzić cały dzień i to nie jeden.
Galeria obrazów jest jedną z najważniejszych w swoim rodzaju i mieści arcydzieła Dürera, Rafaela, Arcimboldo i Tycjana, Rubensa i Velázqueza oraz dzieła Rembrandta i Vermeera. Na szczególną uwagę zasługuje największa na świecie kolekcja dzieł Pietera Bruegla Starszego, w tym tak słynne obrazy 🌐 Wieża Babel, 🌐 Chłopskie wesele czy 🌐 Myśliwi na śniegu. Odnajdziemy też dawnych mistrzów, w tym 🌐 Infantkę Małgorzatę Teresę (1651-1673) w białej sukni Diego Rodríguez de Silva y Velázquez, tej samej która jest bohaterką obrazu „Panny dworskie” znajdującego się w 🔗 Muzeum Prado w Madrycie. Ze sporą częścią kolekcji można również się zapoznać 🌐 on-line.
Planer:
Wejście do muzeum znajduje się pośrodku, na wysokości pomnika Marii Teresy. Budynek ma 2 pełne poziomy i 3 sale na poddaszu, zachęcamy do pobrania 🌐 mapy budynku.
Bilety można kupić przed wejściem w oddzielnej budce stojącej przed muzeum lub 🌐 on-line.
Zniżka przysługuje studentom do 25, seniorom 65+, niepełnosprawnym i ich opiekunom oraz bezrobotnym. Dzieci i młodzież poniżej 19 roku życia mają bezpłatny wstęp. Przy rezerwacji biletu online nie jest konieczna rezerwacja biletu dla dzieci i młodzieży do lat 19. Zostaną one zarejestrowane przy wejściu po okazaniu legitymacji studenckiej.
Bagaże, plecaki i parasole można zostawić w szatni lub przechowywać w szafkach na czas pobytu w muzeum. W muzeum znajduje się przepiękna restauracja/kawiarnia z wyśmienitą kuchnią, z której zdecydowanie warto skorzystać.