Museo Los Caños del Peral
System wodny
Jedno z najmniejszych muzeów madryckiego metra, zajmuje zaledwie 200 m2, ale jest wyjątkowe na skalę światową. Odnajdziemy je na stacji metra Opera, a jego skarby to fragmenty oryginalnego akweduktu i fontanna ⛲. Znajdują się one niemal dokładnie w tym samym miejscu, gdzie stały w czasach, gdy doprowadzały czystą wodę do miasta i do Pałacu Królewskiego. Kiedyś biegł tędy wąwóz utworzony przez strumień Arenal,
który połączony był z systemem fontann Caños del Peral. W XIX wieku kanion został zasypany, a system fontann znalazł się 10 metrów pod ziemią, odkryto go ponownie przy budowie windy do stacji metra.
Grusza
Ten niezwykły akwedukt został wybudowany przez słynnego architekta Juana Bautistę de Toledo, pierwszego architekta klasztoru San Lorenzo de Escorial i ucznia Michała Anioła w Watykanie. Swoją nazwę Fuente de los Puente de los Caños del Peral zawdzięcza gruszy🍐, która w 1263 roku zapewniła cień fontannie. System ten miał 34 metry długości. Wraz z zespołem wylewek, frontem wyciosanym z ciosów granitowych i z 8 fontannami doprowadzał wodę dla ludności. Zapewniał również dystrybucję wody dla nosicieli wody, którzy reprezentowali jeden z najważniejszych cechów w mieście, zorganizowani w dystrybucję, przy pomocy osłów i dzbanów.
Przebudowa placu
Pierwotnie system był łaźnią arabską, prawdopodobnie jedną z pierwszych w Madrycie. Fontanny funkcjonowały do XIX wieku, po czym w 1809 roku zostały zakopane, kiedy to zrównano z ziemią otaczający je teren pod budowę Plaza de Oriente, Teatro Real i samego 🔗 Plaza de Isabel II. Prace te zostały przeprowadzone na zlecenie króla Józefa Bonaparte brata Napoleona. Z niewiadomych przyczyn fontanna nie została przemieszczona ani zniszczona, a jedynie zakopana. Dzięki pracom związanym z 
rozbudową stacji metra Opera, pod koniec XX i na początku XXI wieku, fontanna została ponownie odkryta i dzięki pracy zespołu archeologów, kierowanego przez Eduardo Penedo i Juana Sanguino, możemy dziś cieszyć się częścią tego, co zostało znalezione. Oprócz zachowanej fontanny można zobaczyć również fragment akweduktu Amaniel, który dostarczał wodę do Pałacu Królewskiego, odcinek kanału ściekowego i kanał Arroyo del Arenal. Ten odsłonięty kompleks hydrauliczny potwierdza legendarne pochodzenia nazwy miasta z arabskiego odniesienia do wody, terenów bogatych w wodę.
W przestrzeni muzealnej znajdują się tablice informacyjne i film instruktażowy, które są wyświetlane na dużym ekranie, a także małe trybuny, na których można usiąść i obejrzeć filmy. Na Plaza de Isabel II na powierzchni znajduje się monolit, który przypomina fontannę, a na ziemi zaznaczone jest położenie i układ Fuente de los Caños del Peral.
Zwiedzanie wyłącznie z przewodnikiem, odbywa się w grupach max. 25 osób, po wcześniejszej 🌐 internetowej rezerwacji bezpłatnych biletów, zazwyczaj w weekendy.
Estación de Chamartín. Exposición trenes históricos.
Metro de Madrid
Madryckie metro jest jednym z najstarszych i najbardziej rozbudowanych w Europie. Posiada 15 linii i przeszło 279 stacji, a jego długość przekracza 300 km. Dlatego też warto przyjrzeć się bliżej jego historii, a zapoznanie się z nią możliwe jest w ramach bezpłatnych wycieczek z przewodnikiem organizowanych w ramach muzeum metra.
Stacja Chamartín
Jedną z takich wycieczek możemy cieszyć się na stacji Chamartín, już sama stacja robi imponujące wrażenie z krzyżującym się niczym węzeł autostradowy ruchomymi schodami łączącymi 4 poziomowe lobby. Sama stacja Chamartín to olbrzymi kompleks kolejowy stanowiący największy węzeł komunikacyjny łączący autobusy, pociągi i metro na północy Madrytu. Okolice stacji, są jednak mało urokliwe, a to ze względu na trwającą cały czas modernizacje w ramach projektu renowacji obiektu i otoczenia wokół. Do stacji Chamartín dojeżdżają dziś dwie linie metra L1 i L10, przecinające się prostopadle, prócz tego znajdują się jeszcze dwa nieobsługiwane perony przeznaczone do wykorzystania w przyszłości. Na jednym z takich nieobsługiwanych peronów otwarto w 2018 roku stała wystawę upamiętniającą 100-lecie powstania metra w Madrycie.
🚶Zwiedzanie
Półgodzinna wycieczka z przewodnikiem, rozpoczyna się od prezentacji zdjęcia z oficjalnej inauguracji uruchomienia pierwszej linii metra z 17 października 1919 roku. Widzimy na nim w grupce osób otaczających króla Alfonsa XIII trzech głównych inżynierów Carlosa Mendoze, Miguel Otamendi i Antonio González Echarta. Oryginalna pierwsza linia metra stanowi dziś zaledwie niewielki fragment dzisiejszej trasy L1 na odcinków od Cuatro Caminos do Sol, w 1919 roku było to dokładnie 8 stacji, o długości 3,5 km. Kolejny etap zwiedzania to zrekonstruowane modele pociągów.
Poczynając od tych najstarszych – czerwonych z białym wnętrzem. Kolejne mają coraz większe okna, drewniane podłogi, coraz zmyślniejsze systemy wentylacji, mechanizmy otwierania drzwi, rodzaje siedzeń czy oświetlenia. Wystawę dopełniają historyczne zdjęcia, rekonstrukcje filmowe i oryginalne tabliczki informacyjne, elementy przełącznic, plany i schematy. W czasie wojny domowej w Hiszpanii w latach 1936-39 madryckie metro pełniło również, podobnie jak inne obiekty tego typu na świecie funkcję schronów przeciwbombowych.
Zwiedzanie wyłącznie z przewodnikiem, odbywa się w grupach max. 25 osób, po wcześniejszej 🌐 internetowej rezerwacji bezpłatnych biletów, zazwyczaj w weekendy.
Estación de Chamberí
Równie ciekawą wycieczką muzealną, jest wyprawa na jedyną zamkniętą dziś stację metra Chamberí, którą możemy zobaczyć jadąc L1 pomiędzy stacjami Iglesia i Bilbao. Jest to również wyjątkowa stacja, przypominająca wyglądem francuskie metro, zaprojektowana przez Antonia Palaciosa, który zaprojektował również madrycki ratusz. Stacja została zamknięta 22.05.1966, a wpłynęło na to wydłużenie wagonów pociągu linii metra, co wymagało wydłużenia peronów z 60 do 90 metrów. Niestety stacja Chamberí znajdowała się na łuku, w efekcie czego nie było możliwości jej wydłużenia, ponadto bliskie położenie sąsiednich stacji przesądziło o niecelowości funkcjonowania tej stacji. Postanowiono więc zamurować prowadzące do niej wejście i jedynie częściowo rozebrać perony, dla bezpieczeństwa przejeżdżających obok pociągów. Obiekt stopniowo popadła w ruinę, aż do 2006, gdy zdecydowano o przekształceniu go w muzeum. Jego otwarcie nastąpiło w 2008 roku, a obiekt pozwala nam autentycznie cofnąć się w czasie. Możemy zobaczyć oryginalne kasy biletowe, bramki i schematy historycznego metra, a na ścianie peronu stworzone z mozaik i kolorowych płytek reklamy z 1919. Przestrzeń muzeum od torów oddziela szyba bezpieczeństwa.
Zwiedzanie wyłącznie z przewodnikiem, odbywa się w grupach max. 25 osób, po wcześniejszej 🌐 internetowej rezerwacji bezpłatnych biletów, zazwyczaj w weekendy.
Youtube 
Facebook 
Instagram 