European Ribbon

📖Intro

Z pewnością wiele osób słysząc nazwę tego muzeum zaczęło się zastanawiać kim była zacna i na pewno bardzo bogata rodzina Prado? … a tu pierwsze zaskoczenie. Prado po hiszpańsku oznacza łąkę, bo to na miejscu dawnych łąk powstał ten olbrzymi klasycystyczny budynek. Zaprojektował go Juan de Villanueva na zlecenie króla z dynastii Burbon Karola III w 1785 roku, w nieprzypadkowej lokalizacji. Król bowiem przyznał Paseo del Prado tytuł najładniejszej alei spacerowej miasta, z największą ilością budynków naukowych, z poboczami dla karet i powozów konnych oraz środkiem przeznaczonym dla spacerowiczów. Nowoprojektowany budynek miał stanowić siedzibę Gabinetu Historii Naturalnej. Ukończenie budowy dobiegło jednak końca już po śmierci zmarłego w roku 1788 Karola III. Jego wnuk Ferdynand VII, pod wpływem swojej drugie żony Marii Izabeli, zmienił  przeznaczenie budynku przemianowując go na Królewskie Muzeum Malarstwa i Rzeźby. Ostatecznie w 1819 roku otwarto Narodowe Muzeum Malarstwa i Rzeźby. Swoją dzisiejszą, jakże zaskakująco oczywistą nazwę Narodowe Muzeum Prado nadano po abdykacji córki Ferdynanda VII, Izabeli II w roku 1868. Wówczas też nastąpiło jego upaństwowienie. Muzeum Prado tworzy dziś Złoty trójkąt sztuki wraz z pobliskimi 🔗 Muzeum Narodowym Centrum Sztuki Królowej Zofii oraz 🔗 Muzeum Thyssen-Bornemisza.

🚶Wizyta

Muzeum Prado jest dziś jednym z ważniejszych muzeów malarskich świata. Od czasu swego powstania, propaguje głównie sztukę hiszpańską udowadniając, że nie odbiega ona poziomem od tej uprawianej w innych krajach Europy. Swoje bogate zbiory zawdzięcza królom hiszpańskim, którzy byli wielkimi kolekcjonerami malarstwa. Muzeum posiada kolekcje niemal wszystkich szkół, poczynając od średniowiecza, aż do końca XVIII wieku. Wędrując po kolejnych salach możemy odczuć preferencje dynastyczne, układy polityczne i sojusze rządzących. Z tego też powodu nie sprawdziło się w Prado encyklopedyczne ułożenie ekspozycji, a pozostano przy pierwotnym układzie, prowadzącym zgodnie z zamówieniami i upodobaniami monarchów. Pierwszy katalog muzeum opublikowany w 1819 roku zawierał wyłącznie malarstwo hiszpańskie, a do zbiorów muzealnych zaliczane było 1510 obrazów. Obecnie jest ich przeszło 8 tysięcy, a wszystkich obiektów, na które składają się też rzeźby, medale, monety, elementy sztuki dekoracyjne itd. jest przeszło 35 tysięcy. Wśród eksponatów odnajdziemy unikatowe obrazy, takich artystów jak chociażby El Greco, Bermejo, Velazqueza, Goyi, Tycjana, Boscha, Poussina, a do tego rysunki Michała Anioła, grafiki van Dycka czy rzeźby greckie i rzymskie. Do Muzeum Prado należą także dwa pobliskie budynki będące pozostałością Pałacu Buen Retiro (ogromnego kompleksu pałacowego wzniesionego na polecenie króla Filipa IV (w XVII wieku) Cason del Buen Retiro i Salon de Reinos (dawna sala tronowa). Nie sposób wymienić świetności i wartości dzieł znajdujących się w Prado, które mijamy w kolejnych salach. Rozwiążemy tu jednak jedną z zagadek, pojawiających się pamiątek z Madrytu. To inspirowany słynnym dziełem Velazqueza „Las Meninas” (zwanego też „Rodzina Karola IV”) przepiękny kształt sylwetek dziewcząt w ich niezwykłych sukienkach. Na obrazie uwieczniono infantkę Małgorzatę Teresę Habsburżankę w towarzystwie dziewczęta z rodzin szlacheckich, stojących w tle jej rodziców i samego Velazqueza.